Tag: illegale houtkap

Geplaatst op door — Geef een reactie

Chairman of Bolsonaro’s right wing party sells farm to Dutch company involved in Ponzi-scheme and drugs- trafficking.

Afbeelding met persoon, binnen, person, kostuum Automatisch gegenereerde beschrijving

President of Bolsonaro’s right-wing Liberal Party is a partner of the coordinator of the “Mining is Cool Movement” (Movimento Garimpo é Legal)

Afbeelding met persoon, binnen, person, kostuum Automatisch gegenereerde beschrijving

Valdemar Costa Neto sold part of his farm to Francisco Jonivaldo Mota Campos, who represents a Dutch company, whose partners have been convicted of ponzi schemes and international drug trafficking.

By Tonsk Fialho and Alceu Luís Castilho

Chairman of the political party of Jair Bolsonaro (PL, Liberal Party), Valdemar Costa Neto is a partner at Agropecuária Patauá, a company that sells wood and conducts agricultural and livestock activities. During his third term as federal delegate, in 2000, Valdemar sold 75% of Patauá to a group of Dutch investors, Eco Brasil BV, represented by Brazilian Francisco Jonivaldo Mota Campos. Today, “Joni”, as he is known, works as coordinator of the “Garimpo É Legal Movement” in the state of Amazonas. He has also been a member of the Liberal Party since 2007.

Picture with person, outdoor, tennis court, sportsAutomatically generated description
Joni, from Movimento Garimpo é Legal, with his Dutch partners. (Photo: Facebook)

In Europe (Netherlands) Eco Brasil BV acquired a stake in Valdemar’s company through its subsidiary Reflorestadora Holanda. Eco Brasil operated a financial pyramid scheme wherethrough hundreds of families were duped. A number of managers involved ended up in prison, convicted for selling misleading investment plans based on reforestation of degraded land. In Brazil, some Dutch managers of the company were accused of land grabbing and involvement in drug trafficking.

The history of the Valdemar family in the municipality of Itacoatiara (Amazonas) begins in the seventies, when Waldemar Costa Filho, the father of Valdemar Costa Neto, ventured into the Amazon rainforest in collaboration with businessperson Fumio Horii in kaolin mining (a raw material for the paper and ceramics industry). He was a compatriot and good friend of the family from Mogi das Cruzes (Sao Paulo). In the city, the current president of Bolsonaro’s party is known by the suggestive nickname “Boy”. His father was mayor of Mogi four times, and an important businessman in the transport and mining sector.

MINING COMPANY ADOPTS THE INITIALS OF VALDEMAR, THE ‘BOY’

In the sector, Valdemar followed his father’s footsteps by founding VCN Mineração in 1996, named after the initials of the then still deputy of the LP. Today, the chairman of Bolsonaro’s party is no longer part of VCN’s corporate structure, but – notwithstanding that – Valdemar Costa Neto was convicted last year in second instance for the degradation of an area equal to 28 football fields by the company, on the banks of the Tietê River, in Biritiba-Mirim, in the interior of São Paulo.

Image with person, outside, person, skyAutomatically generated description
Valdemar da Costa Neto’s partner in a Bolsonarista act. (Photo: Facebook)

One year before the death of Valdemar’s father, on February 7, 2000, the 49-hectare estate in Itacoatiara (Amazonas) was transferred to VCN Mineração. Just over two weeks later, on 25 February 2000, the delegate sold 75% of Agropecuária Patauá to Reflorestadora Holanda, which had been active in the Amazon since at least 1998.

At the time, Eco Brasil already built up a bad reputation, through its participation in the illegal logging company Eco-Brasil-Holanda-Andirá, led by the former honorary consul of the Netherlands in Pará, Gerardus Bartels. In 1999, the Dutch consul was the subject to a parliamentary commission of inquiry (CPI) in the Amazonas Legislative Assembly, on charges of circumventing the Brazilian constitution by illegally acquiring more than seventy thousand hectares of forest. In addition, about three hundred families living along the river in the region were forced to allot the entire area for logging activities.

The consul denied the allegations, claiming to be the victim of a trap by Eco Brasil BV. Convinced of selling 90% of the wood to the Dutch group, the consul would have discovered that Eco Brasil BV was in fact transferring parts of the forest to third parties. For $3,000 per hectare, interested parties could acquire an area where Eco Brasil promised to plant teak, an Asian species widely used for reforestation. Subsequently, the profits from the management activities would be shared with the investors.

Bartels fled and Eco Brasil BV began to claim a large part of the hectares occupied by the former honorary consul. In the years that followed, Eco Brasil’s sophisticated investment proposal turned out to be a financial pyramid scheme. A search for the company’s history in the Netherlands leads to online forums where some of the duped families insist on compensation and custodial sentences for those involved.

DUTCH JOURNALIST INVESTIGATES NETWORKS OF LAND GRABBING (GRILAGEM) IN AMAZONAS

About forty million euros were funneled to other companies, in addition to spendings on real estate, casinos, cars, travel, and so on. It was the pot calling the kettle black, since the speculation with the land seized by consul Gerardus Bartels was for real. Eco Brasil even created a forest capitalization plan, aimed at the rapid and fraudulent enrichment of its directors.

Details of this story were told in the pre-publication of the book “The Forest of Amazonas”, by Gio Ferrarius, a Dutch journalist. Some of those involved unsuccessfully filed summary proceedings with the Dutch court to prohibit the publication of the work. The author collaborated with De Olho nos Ruralistas to investigate Valdemar’s involvement in the Eco Brasil BV case.

<img class=”wp-image-2233″ src=”https://www.gioferrarius.com/wp-content/uploads/2022/10/afbeelding-met-tekst-automatisch-gegenereerde-bes-1.jpeg” alt=”Afbeelding met tekst

Automatisch gegenereerde beschrijving” />Valdemar Costa Neto, the “Boy”, guarantees Bolsonaro’s campaign. (Photo: Alan Rios/Reproduction)

Valdemar Costa Neto’s real estate in Itacoatiara (Amazonas) was part of the portfolio of the Dutch company, which used Brazilian cover- entities to operate in the country. Eco Brasil did not even have a permit to operate the project, nor did it own most of the properties it claimed to possess. According to the Dutch court, the group’s illegal activities took place between 1999 and 2004, but the transfer of VCN Mineração’s property to Reflorestadora Holanda did not take place until 2005, the year of the “Mensalão” parliamentary inquiry (a major scandal involving the purchase of parliamentary votes), that culminated in the arrest of Costa Neto, currently chairman of Bolsonaro’s party.

In 2006, PJ Quak, one of the leaders of the Dutch organization, was sentenced to six years in prison in the Netherlands. Due to the legal turmoil faced by its partners, Reflorestadora Holanda and Agropecuária Patauá eventually became “dormant” companies, piling up unfinished labor- law cases and tax liabilities. In 2017. The 49-hectare area connected to Valdemar was eventually pledged due to debts of Reflorestadora Holanda to the Federal Government.

PARTNER OF “BOY” REPRESENTS DUTCH SUSPECTED OF BEING ENGAGEMENT IN INTERNATIONAL ILLEGAL TRADE

Owner of Reflorestadora Holanda and Brazilian representative of Eco Brasil BV Francisco Jonivaldo Mota Campos, partner of Valdemar Costa Neto, is still highly active on social media, where he posts daily messages of support for Jair Bolsonaro and keeps in regular contact with his friends in the Netherlands. In the act of incorporation of Reflorestadora Holanda the names of R. G. van den Heuvel and T. Hoegee surface as partners in the company.

Both were investigated for international drug trafficking in the Federal Police’s Operation Niva in 2011, when members of organized crime in the Balkan region, operating in cooperation with the PCC in Brazil, were arrested. Primeira Comando da Capital is Brazil’s largest criminal organization, with 20,000 members, 6,000 of whom remain in captivity. According to the Federal Police, those involved were part of a “criminal organization engaged in drug trafficking from Brazil to Europe, including the use of the Amazon as an exit route for cocaine”. None of the Dutch people surveyed has been convicted in Brazil to date.

Image with ground, sky, outside, rockAutomatically generated description
Production by one of the companies of Joni Matos Campos. (Photo: Instagram)

Questioned by the daily newspaper Folha for his collaboration with Valdemar in Agropecuária Patauá, Joni Mota Campos limited himself to say that he had never met the president of the Liberal Party. However, data from the Superior Electoral Court (TSE) shows that Joni has been a member of the PL since October 2007, the year Valdemar was elected for his fifth term as federal deputy, after resigning in 2005 due to the consequences of the “monthly allowance-affaire’ (the Mensalão-investigation). In the Folha report, Joni stated that the two companies, Patauá and Reflorestadora Holanda, “exist only ‘in the system’ and that – in his memory – they hadn’t been active since 2004.”

The newspaper also reminded Francisco Jonivaldo Mota Campos of “a public civil procedure by the Federal Public Prosecutor’s Office in connection with the deforestation of 23.6 hectares of Amazon Forest without permission”. The partner of the Dutch Eco Brasil BV dismissed that issue as a mistake. He never owned these lands”.

Joni also presents himself as an influential figure in mining in the Amazon, as coordinator of the “Garimpo é Legal Movement” in the state of Amazonas. The movement was founded by miner Rodrigo Cataratas from the neighboring state of Roraima, another candidate federal deputy for the PL. In the southeast of Amazonas, in Apuí, near the border with Mato Grosso, Joni is a partner at Aliança Mineração, in collaboration with Agostinho Borges da Silva.

At the National Mining Agency (ANM), Francisco Jonivaldo Mota Campos’ partner has an active application for research into gold, copper and manganese ore pending. It concerns an area of more than nine thousand hectares in Nova Aripuanã, a neighboring municipality of Apuí, where Aliança Mineração is headquartered. Agostinho Borges can be found on the internet operating mining companies in Roraima and on the banks of the Juma River, in the region of Apuí and Novo Aripuanã (Amazonas).

The conflict map of the Oswaldo Cruz Foundation (Fiocruz) shows how the region is characterized by a strong flow of prospectors who are mainly looking for alluvial gold deposits discovered in the place in 2006. Apuí is one of the gateways to illegal mining and timber activities in the Amazon and – as this observatory observed this month during a visit to the region – it is one of the municipalities where fires are concentrated in the Amazon.

| Tonsk Fialho studies law at the UFRJ and researches trade unions and social movements. |

|| Alceu Luís Castilho is editor-in-chief of De Olho nos Ruralistas ||

Main image (Reproduction/YouTube): Valdemar Costa Neto, president of the PL, has special interests in legalizing mining

Geplaatst op door

NEDERZWITSER biedt voor 47 miljoen dollar Braziliaans regenwoud aan als onderpand voor Spaans zonnepanelenproject.

Menu

NEDERZWITSER biedt voor 47 miljoen dollar Braziliaans regenwoud aan als onderpand voor Spaans zonnepanelenproject.

Soms in je leven kom je iets tegen, dat je de ogen doet uitwrijven. In mijn geval gebeurde dat in 2019. Ik ontmoette een Nederlands heerschap met Zwitsers – Braziliaans verleden. Het was in Rotterdam, aan de nieuwe Maas… Het ging om een zakelijk voorstel. Deelname in een “global start up”, en het diende een goed doel. Er was een ambitieus plan. In een paar jaar moest dat tot wereldwijde expansie en notering aan één of meerdere internationale beurzen leiden. Met die beursgang zouden al gauw honderden miljoenen gemoeid zijn.

Tijdens ons gesprek deed mijn gesprekspartner enkele opzienbarende mededelingen. Één daarvan betrof het regenwoud in Brazilië. Hij zou er 435.000 hectaren tropisch regenwoud en drie ethanol fabrieken bezitten.

MIDDEN IN BESCHERMD GEBIED IN DE STAAT AMAZONAS

Het zuidelijk gedeelte van Brazilië’s grootste staat – Amazonas – is één van de meest ontboste streken in het hele Amazonegebied. Rond het stadje Apui (22.000 inwoners), met een oppervlakte van 5,5 miljoen hectaren 30 % groter dan heel Nederland, bevindt zich de “Fazenda Boa Fé”. Geen boerderij, zoals je misschien denkt, maar een tropisch regenwoud. Het beslaat een groot deel van het bos tussen twee rivieren: de Guariba en de Aripuana, 435.000 hectare in totaal. Het omvat de “Sustainable Development Reserve” rond de oevers van de Aripuana, bedoeld voor duurzame ontwikkeling, vooral gericht op kansen voor de oorspronkelijke bewoners van het gebied.

regenwoud in het amazonegebiedDe Fazenda Boa Fé maakt deel uit van de “Mozaïek van Apui” een beschermd gebied van 2,5 miljoen hectaren net boven de staat “Mato Grosso”, en is gereguleerd in een beheerplan dat onder president Lula in het eerste decennium van deze eeuw gestalte kreeg. De instelling van deze zone was er met name op gericht de oprukkende veeteelt vanuit Mato Grosso een halt toe te roepen.

Ondanks dat ging 150.000 hectaren van het regenwoud van de gemeente Apui in de laatste 10 jaar verloren aan – grotendeels – illegale houtkap en brandstichtingen. Daarvóór viel het gebied ten prooi aan een aantal ernstige incidenten zoals de gewelddadige vedrijving van de geïsoleerd levende Kawahiva- stam uit hun natuurlijke leefomgeving, de vernietiging van de copaïba- bomen rond de Aripuana, waardoor de bewoners hun voornaamste inkomstenbron (copaïba hars, en de daaruit gewonnen olie) verloren, de aanleg van illegale wegen door houthakkers, en het plaatsen van borden waarop de bewoners de toegang tot hun natuurlijke leefomgeving werd ontzegd.

GROOTSCHALIGE ILLEGALE LANDHANDEL IN DE MOZAÏEK VAN APUI

Oorspronkelijk werd 40 % van het gehele mozaïek geclaimd door een coöperatie met 1.036 leden. Ze opereerden vanuit de stad Colniza in Mato Grosso, juist ten zuiden van de Mozaïek. Colniza is met 50 moorden per jaar op 25.000 inwoners de meest gewelddadige stad van heel Brazilië, en vrijwel al die moorden zijn gerelateerd aan “landkwesties”. De coöperatie was betrokken bij zowat alle misstanden in de Mozaïek in die jaren.

Bovendien maakte de coöperatie zich schuldig aan de illegale verkoop van kavels in het beschermde gebied. De leden betaalden contributie, en daarmee werden advocaten bekostigd die gronden in de Mozaïek op aanvraag “legaliseerden”. En dat kan niet… Je kunt in Brazilië weliswaar grond “kraken”, en je kunt dat ook officieel registreren (in de zg. CAR-registratie), maar de grond wordt daarmee geen eigendom, en je mag er ook niets mee zonder door geautoriseerde overheidsorganisaties verleende vergunningen.

HOE DE FAZENDA BOA FÉ IN NEDERLANDS- ZWITSERSE HANDEN KWAM

Bij de totstandkoming van het beheerplan voor de regio vindt een herverdeling van de gronden plaats. De Fazenda – die onderdeel uitmaakt van de voormalige gronden van de coöperatie – komt op basis van een oud bezitsdocument uit 1912 in handen van een bedrijfje “Boa Fé Participacoes Ltda”, (Boa Fé) in een buitenwijk van Sao Paolo, 4.000 kilometer verwijderd van de locatie van de grond.

De eigendom van de gronden is echter niet duidelijk uit het document. Het komt in Brazilië vaak voor dat gronden worden toegewezen op basis van dit soort oude – vaak gemanipuleerde – documenten. De Brazilianen hebben er een woord voor: “GRILAGEM”, en zien het als een vorm van landroof.

Dat bedrijfje, (Boa Fé) is op dat moment voor bijna 50 % in handen van het Liechtensteinse bedrijf “Natural Resources Development” (NRD), dat onder Nederlandse leiding staat. De overige 50 % staat indirect onder controle van een Braziliaanse advocaat, die eerder aan Semper Verde verbonden was, en de coöperatie vertegenwoordigde in de onderhandelingen met de gemeente Apuí. Diezelfde advocaat werd in 2007 aangeklaagd wegens de aanleg van een illegale weg in de Mozaïek, en was betrokken bij diverse incidenten rond houtkapactiviteiten in de gemeente Barreirinha in het noordoosten van de staat.

Later zou NRD ook zowat de gehele overgebleven helft in handen krijgen. Het “bezit” wordt gewaardeerd op tientallen miljoenen dollars, en ondergebracht in een Caribisch belastingparadijs.

EEN BIZARRE BESTEMMING VOOR DE FAZENDA IN ZUID- EUROPA

Diezelfde gronden worden in Augustus 2010 door een andere Nederlander vanuit een Zwitsers bedrijf als onderpand aangeboden voor een zonnepanelenproject in Cadiz (Spanje). Dat zonnepanelenproject is via een ingenieuze constructie langs een beursgenoteerd fonds in Budapest (Hongarije) eveneens in handen van het fonds in de Cariben, waarover enkele Nederlanders de regie voeren.

De affaire is voor mij de aanleiding geweest tot het schrijven van mijn boek “Het Woud van Tocantins”. Als je wil weten hoe dit verder gaat, en wat er vandaag aan de hand is in de Fazenda Boa Fé en de regenwouden van Liberia, dan kunt je het daarin lezen. Het persbericht waarin de transactie wordt aangekondigd kun je hier lezen…

Copyright © 2025 Gio Ferrarius|
Geplaatst op door

LANDGRABBING DUTCHIES OF THE 3D MILLENNIUM

Menu

LANDGRABBING DUTCHIES OF THE 3d MILLENNIUM

illegal logs

From 1998 to the present, the Dutch have owned extensive land holdings in Amazonas. Brazil’s largest state is home to much of the region’s tropical rainforest. The claimed land ownership went with land grabs (Portuguese: “Grilagem”), crimes against humanity and illegal logging. Hundreds of thousands of hectares of virgin wilderness fell prey to the ruthless greed of adventurers and creative financiers from the lowlands.

Sao Paulo, 28th of Januari 2001.  A parliamentary commission charged with investigating the occupation of public land in Amazonas state reports on its findings. One chapter is devoted to the role of foreigners in the region.

The Committee concludes that by far the most important foreign landowner in the state is the Dutchman Gerardus Laurentius Joseph Bartels, who – together with Ms Monica Janette Bartels – acquired various plots of land in the region. In total, this concerns a staggering 367,000 hectares. The land is partly registered in the region around the city of “Barreirinha” on the banks of the Andirá River, and is part of Bartels’ company “Eco Brasil Holanda-Andirá Ltda“. The remainder is located near the town of Itacoatiara, and is owned by “Reflorestadora Ltda“, a subsidiary of Eco Brasil.

The committee points out that under Brazilian law Bartels, as a foreigner, may not own more than 2,750 hectares. His land ownership is largely illegal…

At that point in time, Bartels is honorary consul for the Netherlands in Belèm, the capital of the adjacent state of “Para”. In previous years he has taken over the land for pennies on the dollar from indigenous residents and poor farmers in the area.

By then – in 2001 – things had turned bad in the region around Barreirinha for several years. In March 1999, the governor of the state of Amazonas authorized the president of IPAAM to take action against Dutch people who were logging illegally at a 50-minute boat ride from the city of Barreirinha. IPAAM is the state agency that deals with logging licenses and enforcement thereof. The governor – Amazonino Mendez – did so after he received alarming signals from Thiago de Mello, an internationally renowned poet, who lives in Barreirinha; an ex-exile from the military dictatorship that reigned Brazil between 1964 and 1985.

IPAAM chief Vicente Nogueira visited the city, imposed an embargo on all logging activities in the region, and dispatched military police to the scene. They met four Dutchmen, who introduced themselves to him as owners of “Eco Brasil Holanda-Andirá”. On presentation of Nogueira’s enforcement request, the Dutch said they would continue their activities. When they then announced their intent to evict 2,000 indigenous families working in the area from their land, the governor announced that he would deploy military police to enforce the embargo. In the worst case, he would proceed to imprison the Dutch.

The latter did not happen. What did happen however, is that the military police, in a joint action with the

Indigenous “Sateré Mawé” population swept the area in a 10-day operation. 5 logging locations were closed. Environmental inspectors found 3,000 tree trunks submerged in tributaries of the Andira River. An apparent attempt to escape the watchful eye of the environmental inspectors.

250 loggers lost their jobs. They directed their anger at the poet Thiago de Mello; threatened to ambush and kill him. De Mello was placed under protection.

These incidents are the prelude to 20 years of land occupation and illegal deforestation by Dutch residents and Brazilian associates. You can read more about it in The Tocantins Forest.

Geplaatst op door

LANDROVENDE NEDERLANDERS IN HET 3DE MILLENNIUM

Menu

LANDROVENDE NEDERLANDERS IN HET 3DE MILLENNIUM

illegal logs

Vanaf 1998  tot heden hebben Nederlanders omvangrijke grondposities in Amazonas in handen gehad. De grootste provincie van Brazilië herbergt een groot deel van het tropische regenwoud in de regio. Het geclaimde grondbezit ging gepaard met landroof (Portugees: “Grilagem”), misdaden tegen de menselijkheid en illegale houtkap. Vele honderdduizenden hectaren maagdelijke wildernis vielen ten prooi aan de nietsontziende hebzucht van avonturiers en creatieve financiers uit de lage landen.

Sao Paulo, 28 Januari 2001. Een parlementaire commissie belast met onderzoek naar de bezetting van openbare grond in de provincie Amazonas doet verslag van haar bevindingen. Één hoofdstuk is besteed aan de rol van buitenlanders in de regio.

De commissie concludeert dat verreweg de belangrijkste buitenlandse landeigenaar in de staat de Nederlander Gerardus Laurentius Joseph Bartels is, die samen met mevrouw Monica Janette Bartels diverse percelen in de regio heeft verworven. In totaal gaat het om een slordige 367.000 hectaren. De gronden zijn deels geregistreerd in de regio rond de stad “Barreirinha” aan de Andirá rivier, en zijn ondergebracht in Bartels’ bedrijf Eco Brasil Holanda-Andirá Ltda. Een ander deel bevindt zich nabij de stad Itacoatiara, en is eigendom van Reflorestadora Ltda, een dochteronderneming van Eco Brasil.

De commissie wijst erop dat Bartels als buitenlander in de gegeven omstandigheden op basis van de Braziliaanse wet niet meer dan 2.750 hectare in bezit mag hebben. Het grondbezit is illegaal…

Bartels is op dat moment consul honoraire voor Nederland in Belèm, de hoofdstad van de aanpalende provincie “Para”. Hij heeft de gronden in de voorafgaande jaren voor een appel en een ei overgenomen van inheemse bewoners en agrariërs uit de omgeving. 

Er is dan – in 2001 – al enkele jaren het één en ander aan de hand in de regio rond Barreirinha. In maart 1999 machtigt de gouverneur van de staat Amazonas de president van IPAAM op te treden tegen Nederlanders die zich op 50 minuten varen van de stad Barreirinha schuldig maken aan illegale houtkap. IPAAM is het staatsagentschap dat zich bezighoudt met (onder meer) licentiering van en handhaving op houtkaplicenties. De gouverneur – Amazonino Mendez – doet dat nadat hij alarmerende signalen ontving van Thiago de Mello, een internationaal vermaard dichter, die in Barreirinha woont. Hij is een ex-balling van de militaire dictatuur waaronder Brazilië gebukt ging tussen 1964 en 1985.

IPAAM-chef Vicente Nogueira bezoekt de stad, kondigt een embargo af op alle kapactiviteiten in de regio, en zendt de militaire politie naar de plaats des onheils. Zij treffen er vier Nederlanders, die zich aan hem voorstellen als eigenaren van “Eco Brasil Holanda-Andirá”. Op vertoon van het handhavingsverzoek van Nogueira zeggen de Hollanders hun activiteiten gewoon te zullen voortzetten. Als ze vervolgens laten weten 2.000 inheemse families, die in het gebied werken, van hun land te zullen verdrijven kondigt de gouverneur aan dat hij de militaire politie zal inzetten om het embargo af te dwingen. In het uiterste geval zal hij overgaan tot gevangenneming van de Nederlanders.

Dat laatste gebeurt niet. Wat wél gebeurt is dat de militaire politie in een gezamenlijke actie met de Inheemse “Sateré Mawé”- bevolking in een 10 dagen durende operatie het gebied schoonveegt. 5 kaplocaties worden gesloten. Inspecteurs van de milieudienst treffen 3.000 boomstammen ondergedompeld in zijarmen van de Andira rivier aan. Een kennelijke poging om aan het wakend oog van de milieu-inspecteurs te ontsnappen.

250 houthakkers verliezen hun werk. Zij richten hun woede op de dichter Thiago de Mello. Ze dreigen hem in een hinderlaag te lokken en te zullen doden. De Mello wordt onder bescherming gesteld.

Deze incidenten vormen de inleiding tot 20 jaar van landbezetting en illegale ontbossing door Nederlandse ingezetenen en Braziliaanse compagnons. Je leest er meer over in het woud van Tocantins.

Copyright © 2025 Gio Ferrarius|